વૃક્ષ સાવ અંગત

      વૃક્ષ સાવ અંગત

પ્રેમની શોધમાં તું નીકળે એ ખરૂ,
તારામાં ઈશ ભળે તો એ ખરૂ.
તું પ્રેમના સાગરની નાવ છો,
માર હલેસા કાંઠે નીકળે એ ખરૂ.
જીંદગીના હર ક્ષણ ભંગુર છે,
તું ચાલતો રહે સત્ય એ ખરૂ.
અહિં તો રાતમાંથી સવાર પડી,
જીવનને ખુશાલ બનાવ એ ખરૂ.
વૃક્ષ સાવ અંગત એ જ શ્વાસ છે,
પ્રકૃત્તિને પ્રેમ કરે વનવાસી એ ખરૂ.

– રાજેશ બારૈયા ‘વનવાસી’